Aards. Gegrond. Echt. Zo zou je de gedichten van Florence Tonk kunnen noemen. De helderheid van haar taal is bedrieglijk; voordat de lezer er erg in heeft, is hij verwikkeld in verhalen over families waar niets lijkt wat het is, onmogelijk weg te wissen liefdes en het sterven van witbehaarde dwergen. Soms echter is slechts de liefde voor een enkel woord de aanleiding voor een gedicht, of het beeld van een moeder die op hoge hakken dochters baarde. Sensueel. Hardvochtig. Rauw. Van de gestileerde lust in de Argentijnse tango tot de snedige afwijzing van een minnaar: uit alle gedichten in Anders komen de wolven spreekt een intense vitaliteit en een compromisloze geldingsdrang. Met deze debuutbundel kondigt zich een talent aan dat met klare taal en wonderlijke beelden de lezer weet te verontrusten en ontroeren.

De pers over Anders komen de wolven:

‘Als je ziet hoe goed Tonk is als zij op haar best is (…) dan koester je dit debuut als de belofte van nog heel veel behartigenswaardigs.’
Ilja Leonard Pfeiffer, Awater

‘Intiem villein.’
Arie van den Berg, NRC

‘Uit al deze reeksen spreekt een hang naar leven, een behoefte aan liefde en geborgenheid, een oprecht gevoel voor werkelijke verhoudingen. (…) Dit debuut belooft meer voor de toekomst.’
Martin Mooij, NBD Biblion